Η Επιθυμία Για Εξουσία & Πλούτο Είναι Το Ίδιο Νοσηρή Με Την Παιδεραστία

Οι επιθυμίες αυτές αποσκοπούν εξίσου -αλλά και βασίζονται- στην υποταγή των αδυνάτων*
* Στην περίπτωση της παιδεραστίας ο αδύνατος χαρακτηρίζεται έτσι εξαιτίας της βιολογικής αλλά και της συναισθηματικής του ανάπτυξης. Στην περίπτωση της υποταγής στα αρπακτικά της εξουσίας και του πλούτου, ο αδύνατος χαρακτηρίζεται έτσι άλλοτε εξαιτίας της κληροδοτημένης από τους προγόνους του οικονομικής κατάστασης ή του μετέπειτα εγκλεισμού του σε συγκεκριμένη κοινωνική ομάδα, και άλλοτε, επειδή ανήκει σε ένα διαφορετικό είδος ανθρώπου για το οποίο ο ανταγωνισμός και η αρπακτικότητα αποτελούν εκφράσεις χυδαιότητας και αναξιοπρέπειας τόσο αδιανόητες για τον ίδιο, ώστε να βρίσκεται πάντα απροετοίμαστος απέναντί τους.

Αξιόπιστο Δημόσιο Σχολείο Σημαίνει Αύξηση Εισοδημάτων Για Όλους

Το Δημόσιο Σχολείο είναι ένα σπουδαίο επίτευγμα των ανθρώπινων κοινωνιών. Δεν είναι όμως ταυτόσημο με την ύπαρξή τους. Μια κοινωνία μπορεί να υπάρχει και χωρίς το δημόσιο σχολείο όταν τα μέλη της δεν αναγνωρίζουν την αναγκαιότητά του και δεν μεριμνούν ώστε μέρος της ιδιοκτησίας τους, σε χρόνο ή εργασία, να παραχωρείται για την ανάπτυξη και την λειτουργία του.

Το σχολείο, όπως και κάθε δημόσιο αγαθό, αποτελεί κατά ένα μικρό ποσοστό ιδιοκτησία του καθενός μας. Συνεισφέρουμε όλοι, λίγο ή πολύ, για την ύπαρξη και λειτουργία του. Όπως και κάθε δημόσιο αγαθό έτσι και το σχολείο, όταν η κοινωνία δεν βρίσκεται σε εγρήγορση για να το περιφρουρεί, μπορεί με κάθε πιθανό τρόπο αυτό να χάσει την αξιοπιστία του και να ακυρωθεί στην συνείδηση των πολιτών ως προς τον κοινωνικό ρόλο και την αναγκαιότητα ύπαρξής του.

Απαξιωμένο σχολείο σημαίνει περισσότερα χρήματα για πληρωμές φροντιστηρίων και εξωσχολικών δραστηριοτήτων, σημαίνει εντατικοποίηση της καθημερινότητας των μαθητών και λιγότερος δημιουργικός χρόνος, σημαίνει περισσότερη εργασία για τους γονείς και λιγότερος χρόνος για ανάπτυξη των ανθρώπινων σχέσεων και την επικοινωνία μέσα και έξω από την οικογένεια.