Κιντσμολία, μια πόλη μες στην πόλη!

Η Κιντσμολία είναι η πιο χρωματιστή πόλη του κόσμου!
Η Κιντσμολία μάς υπενθυμίζει πως μπορούμε οι ίδιοι να επιλέγουμε και να διαμορφώνουμε τον κόσμο μας. Ξεκινώντας από τους δρόμους και τις πλατείες με χαρτοταινία και κιμωλίες!

Μικρά και μεγάλα πράγματα γύρω μας, ευχάριστα ή δυσάρεστα, όμορφα ή άσχημα είναι όλα δημιουργήματα ανθρώπων. Κάθε άνθρωπος, μόνος του ή και με άλλους, προτού φτιάξει οτιδήποτε πρώτα το σκέφτεται, μετά το επιλέγει και μετά το φτιάχνει.

Έτσι, για όσα υπάρχουν γύρω μας κάποιοι άνθρωποι επέλεξαν να φτιάξουν αυτά και όχι άλλα. Επέλεξαν ακόμα να τα φτιάξουν με τον τρόπο που τα έφτιαξαν και όχι με άλλους τρόπους.
Θα ’λεγε κανείς πως αρκετά από αυτά που έφτιαξαν οι άνθρωποι μοιάζει να μην τα σκέφτηκαν και πολύ καλά, έ;
Ας είναι… Τώρα ήρθε η σειρά μας να δοκιμάσουμε: ας σκεφτούμε, ας επιλέξουμε και ας φτιάξουμε!



Η Κιντσμολία σχεδιάστηκε γύρω από ένα ποτάμι που κυλά σαν νωχελικό φίδι από τα ανατολικά προς τα δυτικά. Ήξερες αλήθεια ότι στην Αθήνα υπάρχουν τρία ποτάμια με πολλούς παραποτάμους;
Είναι ο Κηφισός, ο Ιλισός και ο Ηριδανός. Δεν φαίνονται όμως πια. Οι πρόγονοί μας επέλεξαν να τα σκεπάσουν για να φτιάξουν από πάνω τους μεγάλους αυτοκινητόδρομους ώστε οι άνθρωποι να πηγαίνουν γρήγορα στις δουλειές τους.
Αν θέλεις να μάθεις περισσότερα για τα ποτάμια που διασχίζουν την Αθήνα, ψάξε εδώ.

ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΠΑΙΓΝΙΟΘΕΝ | 5 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2013, από 11π.μ. | ΟΔΟΣ ΣΩΤΗΡΟΣ, ΠΛΑΚΑ
Very Young Contemporary Art | Κώστας Μπεβεράτος | Καίτη Καραγιάννη, Όλγα Μανάρα

Περισσότερες φωτογραφίες εδώ.

Ο δικός μας Άκης

Τον αγαπήσαμε

τον εμπιστευτήκαμε,

τον επιλέξαμε.

Παραδίδουμε οι ίδιοι την εξουσία σε ανθρώπους που στέλνουν τα παιδιά τους σε ιδιωτικά σχολεία και σε πανεπιστήμια του εξωτερικού, σε ανθρώπους που δεν περνούν ούτε έξω από δημόσιο νοσοκομείο, και που συμπεριφέρονται πιο αλαζονικά και από τα αρπακτικά της οικονομίας με τα οποία συνεργάζονται με κάθε τρόπο.

Αδιαφορούμε για τον κοινωνικό έλεγχο και πιστεύουμε ότι ψηφίζοντας κάθε 4 χρόνια είναι αρκετό για να λέμε ότι ζούμε σε δημοκρατία. 

Αφήνουμε την πολιτική στα χέρια κάθε είδους επιτήδειων, οι οποίοι μάς έχουν πείσει ότι οι πολίτες δεν πρέπει να ασχολούνται με την πολιτική, έτσι ώστε οι ίδιοι να μπορούν ανενόχλητα να μηχανορραφούν σε βάρος μας συσσωρεύοντας εξουσία και πλούτη. 

Ακόμα και τώρα, περιμένουμε πως, με κάποιον μαγικό τρόπο, θα απαλλαγούμε από τις δυσκολίες αλλά και τους κινδύνους που βλέπουμε να έρχονται, και πως κάποιοι άλλοι θα κάνουν αυτά που εμείς αποφεύγουμε να διαπραγματευόμαστε.

Αγέλη ζώων ή κοινωνία ανθρώπων;

Οι αρχηγοί, οι ιεραρχίες, οι κυριαρχίες όπως χτίζονται με την βία, τον πλούτο και τα ψέματα, θυμίζουν περισσότερο αγέλες ζώων παρά κάτι ανθρώπινο.

Θα περίμενε κανείς οι άνθρωποι να φτιάχνουν κοινωνίες συνομολογώντας τους νόμους και επαγρυπνώντας ώστε κανείς να μην αυθαιρετεί.

Γιατί έχουμε μάθει πως, ακόμα και οι μικρότερες ανισότητες και αδικίες, σιγά σιγά, θεμελιώνονται και γιγαντώνουν την εξουσία τους άλλοτε με τα ψέματα, άλλοτε με τον φόβο και άλλοτε με την βία, και τότε καταλήγουν οι ανθρώπινες κοινωνίες να μοιάζουν περισσότερο με αγέλες ζώων και οι ίδιοι οι άνθρωποι με ζώα.

http://proxeiro-tetradio.blogspot.gr/2013/09/blog-post_19.html