Η Επιθυμία Για Εξουσία & Πλούτο Είναι Το Ίδιο Νοσηρή Με Την Παιδεραστία

Οι επιθυμίες αυτές αποσκοπούν εξίσου -αλλά και βασίζονται- στην υποταγή των αδυνάτων*
* Στην περίπτωση της παιδεραστίας ο αδύνατος χαρακτηρίζεται έτσι εξαιτίας της βιολογικής αλλά και της συναισθηματικής του ανάπτυξης. Στην περίπτωση της υποταγής στα αρπακτικά της εξουσίας και του πλούτου, ο αδύνατος χαρακτηρίζεται έτσι άλλοτε εξαιτίας της κληροδοτημένης από τους προγόνους του οικονομικής κατάστασης ή του μετέπειτα εγκλεισμού του σε συγκεκριμένη κοινωνική ομάδα, και άλλοτε, επειδή ανήκει σε ένα διαφορετικό είδος ανθρώπου για το οποίο ο ανταγωνισμός και η αρπακτικότητα αποτελούν εκφράσεις χυδαιότητας και αναξιοπρέπειας τόσο αδιανόητες για τον ίδιο, ώστε να βρίσκεται πάντα απροετοίμαστος απέναντί τους.

Αξιόπιστο Δημόσιο Σχολείο Σημαίνει Αύξηση Εισοδημάτων Για Όλους

Το Δημόσιο Σχολείο είναι ένα σπουδαίο επίτευγμα των ανθρώπινων κοινωνιών. Δεν είναι όμως ταυτόσημο με την ύπαρξή τους. Μια κοινωνία μπορεί να υπάρχει και χωρίς το δημόσιο σχολείο όταν τα μέλη της δεν αναγνωρίζουν την αναγκαιότητά του και δεν μεριμνούν ώστε μέρος της ιδιοκτησίας τους, σε χρόνο ή εργασία, να παραχωρείται για την ανάπτυξη και την λειτουργία του.

Το σχολείο, όπως και κάθε δημόσιο αγαθό, αποτελεί κατά ένα μικρό ποσοστό ιδιοκτησία του καθενός μας. Συνεισφέρουμε όλοι, λίγο ή πολύ, για την ύπαρξη και λειτουργία του. Όπως και κάθε δημόσιο αγαθό έτσι και το σχολείο, όταν η κοινωνία δεν βρίσκεται σε εγρήγορση για να το περιφρουρεί, μπορεί με κάθε πιθανό τρόπο αυτό να χάσει την αξιοπιστία του και να ακυρωθεί στην συνείδηση των πολιτών ως προς τον κοινωνικό ρόλο και την αναγκαιότητα ύπαρξής του.

Απαξιωμένο σχολείο σημαίνει περισσότερα χρήματα για πληρωμές φροντιστηρίων και εξωσχολικών δραστηριοτήτων, σημαίνει εντατικοποίηση της καθημερινότητας των μαθητών και λιγότερος δημιουργικός χρόνος, σημαίνει περισσότερη εργασία για τους γονείς και λιγότερος χρόνος για ανάπτυξη των ανθρώπινων σχέσεων και την επικοινωνία μέσα και έξω από την οικογένεια.

1€/το κιλό

Drugs Burn Brains

Esse, Nosse, Posse // Common Wealth for Common People

The online exhibition “Esse, Nosse, Posse: Common Wealth for Common People” has the form of an open platfrom aiming to be continuously enriched and updated with proposals, works, initiatives and texts on the specific field.

http://www.emst.gr/commonwealth/

The network society and especially the internet culture of the last twenty years has changed our mode of working, communicating and living. The numerous and continuously evolving digital networks of people, institutions, movements and organisatations have been based on the new possibilities of technology but have also given birth to new forms of economy and value that fit into the immaterial time and space of flows. The elements of collaboration, collective intelligence, free and common knowledge have now become principal and have empowered a multitude of people that believe in the new potentialities given in the networked reality. This digital multitude, the new contemporary creative working class, surpassed the borders between work and leisure, driven by a desire to learn, to share, to collaborate. The notions of the attention economy, the gift economy, the common wealth, the immaterial, affective but also precarious labour are frequenty used to describe the phenomena of our era. But, what is the meaning of these new features of economy in times of global financial crisis?

What role do the networks really play? Can the offer alternative and sustainable models of collaboration and production? Or they are a contemporary illusion that contributes to the difficulties and adversities that the contemporary multitude needs to face?

The new online exhibition hosted in the website of the National Museum of Contemporary Art, aims to focus on the new forms of labor as well as on the new values and costs emerging in the new connected reality and it therefore presents:

- artists' projects and critical perspectives commenting on the new forms of internet economy,

- initiatives and open platforms by independent creators who encourage the use of free and open software, the exchange of knowledge and experience,

- texts by critics and media theorists on networks, economy and the arts.

Contributing artists and theorists: Burak Arikan & Engin Erdogan (Τurkey), Samuel Bianchini (France), Michael Bielicky, Kamila B. Richter (Chech Republic/ Germany), Marcelo Expósito (Spain), Furtherfield (UK), Pat Kane (UK), Carlos Katastrofsky (Austria), Dmytri Kleiner (Germany) , Nicholas Knouf (USA), Tobias Leingruber (Germany)/ Jamie Wilkinson (USA)/ Greg Leuch (USA), Aarton Koblin & Daniel Massey (USA), Geert Lovink (Netherlands), MediaShed & Eyebeam (UK/ USA), Molleindustria (Italy) Ge Jin aka Jingle (China), Matteo Pasquinelli (Italy), Platoniq.net (Spain), Juan Martin Prada (Spain), Kate Rich (UK), Stephanie Rotenberg & Jeff Crouse (USA), Trebor Scholz (USA), Anders Weberg (Sweden)

Curated by Daphne Dragona

Αθήνα Amsterdam 2010

“Πολύ ωραία πόλη το Amsterdam αλλά έχει πολλούς ανάπηρους” είπε ένας φίλος όταν επέστρεψε στην Αθήνα

Αυτο-Γκόλ

Συμπολίτες εκπαιδευτικοί, το κλείσιμο των σχολείων ισοδυναμεί με αυτο-γκόλ.
Το σταμάτημα της εκπαιδευτικής διαδικασίας αποτελεί έναν στείρο συμβολισμό τόσο γερασμένο όσο και οι κομματικοί μηχανισμοί. Η εκπαιδευτικός Πρωτονοτάριου δικάζεται σήμερα όχι επειδή έκλεισε το σχολείο που διηύθηνε αλλά επειδή, με νεανική ορμή και αντιμέτωπη με κάθε είδους συνήθειες, το διατηρούσε ανοιχτό προς όφελος της γνώσης, των μαθητών και της κοινότητάς της.

Paleontology

Paleontologists of a strange-species-to-come will probably find a unique beauty in this.

[Why can't I?]

Αγγλινικά: Αρ Χίερ Το Στέι

Αγγλινικά, συγχώνευση των λέξεων Αγγλικά και Ελληνικά. Η έννοιά της αποτελεί το αντίστροφο της έννοιας του όρου greeklish, της διαδεδομένης γραφής η οποία απέκτησε ευρεία χρήση μεταξύ των ελληνόφωνων χρηστών εξαιτίας της επί σειράς ετών ασυμβατότητας μεταξύ των συστημάτων ηλεκτρονικών γραμματοσειρών. Αν και αυτός ο λόγος διάδοσης δεν υφίσταται πλέον, η γραφή Greeklish εξακολουθεί να χρησιμοποιείται από πολλούς οπαδούς της, έχοντας όμως αποκτήσει και πολλούς πολέμιους. Μέσα σε αυτό το κλίμα αντιπαλότητας και συχνά με διάθεση αστειότητας χρησιμοποιήθηκε από διάφορες πηγές η γραφή Αγγλινικά η οποία χρησιμοποιεί τα ελληνικά τυπογραφικά στοιχεία στην γραφή αγγλικού κειμένου.

Η πρώτη καταγεγραμμένη διατύπωση του όρου αγγλινικά που εμφανίζεται στο google search βρίσκεται ως αυτοαναφορικό σχόλιο αλυσσίδας στις 24 Νοεμβρίου 2005 και μια δεύτερη στις 31 Ιανουαρίου 2006 ως σχόλιο αλυσσίδας σε προηγούμενη εμφάνιση αγγλικού κειμένου με τυπογραφικά αγγλινικά: Στρανγερ τηινγσ ηαωε ηαππενεδ το με, βθτ ιτ’σ στιλλ ρεασον ενοθγη το ψρανκ α ξοκε ορ τςο .
Η χρήση των αγγλινικών όμως είναι αναμφίβολα παλαιότερη καθώς είτε από χιουμοριστική διάθεση, είτε για λόγους ταχύτητας, είτε από παραδρομή, οι χρήστες συχνά δεν αλλάζουν τα πληκτρολόγια τηλεφώνων και υπολογιστών όταν πρόκειται να πληκτρολογήσουν λέξεις σε λατινική γλώσσα.

Η πρώτη καταγεγραμμένη χρήση φωνητικών αγγλινικών σε κείμενο ίσως μπορεί να αποδοθεί στον επιστήμονα της λογικής Μπέρτραντ Ράσελ. Συγκεκριμένα στο βιβλίο Logicomix παρουσιάζεται απόσπασμα από ημερολόγιο, στο οποίο κατέγραφε σκέψεις του μυστικά κατά την παιδική του ηλικία με τίτλο Ασκήσεις Ελληνικών, στο οποίο έγραφε κατ’ αυτόν τον τρόπο: Μοστ ύμανς μπιχαίηβ ιράσιοναλυ! Ωλ δε μορ ρήζον του περσιού δε στάδυ οφ Λότζικ… Ωφ κορς άϊ αμ ώλδο ύμαν αντ δας αμ νοου στρέηντζερ το φιτς οφ νον λότζικαλ θίνκινγκ. (Οι περισσότεροι άνθρωποι φέρονται παράλογα! Ακόμη ένας λόγος να μελετήσω την Λογική… Φυσικά, είμαι κι εγώ άνθρωπος και άρα λειτουργώ και εγώ και βάσει μη λογικών σκέψεων.)

Η ελληνοποίηση αγγλικών ονομάτων θα μπορούσε επίσης να θεωρηθεί ως μια μορφή αγγλινικών:
Βέρτρανδ Ράσσελλ [ορθογραφικά αγγλινικά - προσομοίωση της αγγλικής γλώσσας με κριτήριο την ορθογραφία.]
Μπέρτραντ Ράσελ [φωνητικά αγγλινικά - προσομοίωση της αγγλικής γλώσσας με κριτήριο τον ήχο.]
Βερτρανδ Ρθσσελλ [τυπογραφικά αγγλινικά - προσομοίωση της αγγλικής γλώσσας με κριτήριο την δακτυλογράφηση στο ελληνικό πληκτρολόγιο.]

[περισσότερα]